Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na wykorzystywanie plików cookies. Więcej informacji znajdziesz w Polityce Prywatności.

W naszej pracy diagnostyka laboratoryjna jest puntem wyjścia do ustalenia w pełni spersonalizowanego planu żywieniowego.

W doborze planu żywieniowego dostosowanego do stanu klinicznego pacjenta pierwszym krokiem jest wnikliwa analiza: wyników badań laboratoryjnych, dziennika diety, aktywności fizycznej oraz czynników behawioralnych, które kształtują nasze codzienne nawyki żywieniowe. Szczególne znaczenie w tym procesie odgrywają testy diagnostyczne umożliwiające monitorowanie efektów wdrożonej dietoterapii. Podchodząc do pacjenta w sposób holistyczny, szukając przyczyny zaburzeń jego kondycji klinicznej naszym pierwszym krokiem jest wykonanie odpowiedniej diagnostyki.

Holistyczne podejście do wyników badań laboratoryjnych

Dla wszystkich parametrów laboratoryjnych zostały wyznaczone przez Krajową Izbę Diagnostów Laboratoryjnych dolne oraz górne zakresy referencyjne. Wartości tych przedziałów przedstawiają dane odnoszące się statystycznie do 95% populacji. Powinniśmy być świadomi, że parametry wykraczające poza granice zakresów referencyjnych nie muszą oznaczać obecności choroby. Z drugiej strony, wyniki mogą wciąż mieścić się w przedziale sugerowanym jako optymalny, mimo iż są podwyższone w stosunku do wartości początkowo występujących u danego pacjenta. Obserwujemy proces zmian wyników badań laboratoryjnych. Opieranie się wyłącznie na jednorazowym oznaczeniu może być dla nas mylne i diagnostycznie mało wartościowe.

Praktycznym przykładem takiego parametru jest wartość hormonu przysadki mózgowej, który steruje pracą tarczycy (TSH). Jego sukcesywny wzrost, przekroczenie wartości funkcjonalnej powyżej 2,0 – 2,5 µU/ml wraz z objawami klinicznymi sugerującymi niedoczynność tarczycy powinna być dla nas bodźcem do pogłębionej diagnostyki (pełen panel tarczycowy wraz z USG tarczycy). Z tego powodu w wielu stanach klinicznych ważne są seryjne oznaczania danego parametru. Kolejnym ważnym aspektem jest świadomość różnic w zakresach referencyjnych między poszczególnymi laboratoriami, co wynika z odmiennych technik kalibracji aparatury. Wyniki badań są również zależne od wieku, płci, rasy, masy ciała czy stanu fizjologicznego badanego (ciąża, laktacja, stosowany model żywieniowy czy zmienność dobowa). Powinnyśmy mieć również świadomość, że otrzymywany od pacjenta wynik, który interpretujemy może być obarczony błędem fazy przedlaboratoryjnej (zanim próbka krwi trafi do laboratorium) oraz nieprawidłowościami na poziomie pracy laboratorium.